Aslında ilk kitabı Âdem'in Kekliği ve Chopin olmasına rağmen insanlar onu Bozkırda Altmış Altı kitabıyla tanıdı. O kimi zaman kasabaya gelen öğretmene âşık olan bir esnafın, kimi zaman ablasının en yakın arkadaşına tutulan bir gencin, kimi zaman fakirlik içinde yaşarken ekmeğini kazanmaya çalışan bir babanın hikâyesini anlatıyor Çiftci. Yazdığı hikâyelerde deneysel numaralara hiç girmeden Türkçeyi bütün sadeliğiyle, ustaca kullanıyor. Genelde hikâyecilerin küçük hikâyelerinin ismi pek bilinmez "hani şöyle bir hikâye vardı biliyor musun" denir fakat Mustafa Çiftci'nin hikâyeleri insanlar arasında konuşulurken; Handan Yeşili ne kadar güzeldi, Ah Mercimeğim çok tatlı hikâyeydi, Bacanaklar'ı okuyunca içim parçalandı gibi konuşmalara vesile oluyor. Bu hikâye için bir başarı. Son kitabı Ah Mercimeğim ise altı hikâyeden oluşuyor. Yine İç Anadolu bozkırının içinde bütün saflığıyla hayatta kalmaya çalışan insanları anlatıyor yazar kitabında. Bize bizi anlatıyor aslında.
MUSTAFA ÇİFTCİ ::KISA CEVAP
1. Yazı yazmanın sizdeki karşılığı nedir?
Yazmak basgitar gibidir, varlığı değil yokluğu hissedilir. Ve ben bu yokluğa dayanamam.
2. Yazarken kullanmayı sevmediğiniz kelimeler?
Edim, dolayım, yazın, anı, us, öykü.
3. Kullanmaktan vazgeçemediğiniz kelimeler?
Mevla, hikâye, hatıra, sevda, leyla, hayat.
4. Şu an okuduğunuz kitap?
Yunus Emre şiirleri.
5. Çocukluk deyince aklınıza neler geliyor?
Diz kapaklarımda ve dirseklerimde yaralar (Yavuz itin yarası eksik olmaz derlerdi), bakkal Apdulla'dan alınan Dido, başarısız futbol kariyerim, çocuk kütüphanesi, soğuk ve soba yanında sızıp kalmak...
6. Hevesinizi ne kırar?
Heyecansız insanlar (hayat böcüğü ölmüş adamlar).
7. "O iş öyle olmaz" diyebileceğiniz ilk şey ne olurdu?
Son dönem Türk komedi filmleri.
8. Mesleğinizin en iyi yönü nedir?
Mesleğim olarak memuriyeti söyleyeceğim ve memuriyetin en iyi yönü rutin olmasıdır. Rutin hayat size sükûneti getirir eğer kıymet bilirseniz.
9. En çok eleştirdiğiniz yönünüz?
Türlü angaryalar açarım başıma. Kimse benden istemez ama ben, "...olsa kötü mü olur?" derim ve o iş başıma kalır.
10. Sizi anlattığını düşündüğünüz bir kelime?
Hikâye.
11. Şu kelimeler size ne ifade ediyor?
Kılavuz: Mühim.
Gerçek: Hakikatin bir yönü.
Yol: Çizgi.
Fotoğraf: Çok emek verdim zamanında.
Özgürlük: Kul olmakta, kul olunacak tek
adrese.
Komik: Kıvamında olursa tadından yenmez.
12. En mutlu olduğunuz an?
Annemin yanında olduğum zaman.
13. Gerçekleşmesini beklediğiniz hayaliniz?
Hayalim yok da duam var. O da bende mahrem.
14. Son cümleniz olduğunu bilseniz, yazacağınız cümle ne olurdu?
La İlahe İllallah, Muhammed Rasulullah.
Mustafa Çiftçi kimdir?
1977 Yozgat doğumlu. 10 yaşındayken apartmanda gazete çıkarmak için uğraştı ama ekibi zayıf olduğu için gazete hiç çıkmadı. Dedesinden kıtlık, kıran, seferberlik hikâyeleri, anneannesinden "mıstıcık " masalları dinledi. Gazi Üniversitesi, Gazetecilik Bölümü'nü bitirdi, ardından öğrenim için Güney Afrika'ya gitti. Bir zaman sonra anladı ki anne kokusundan ayrı kalamıyor. İkisi yurt içinde biri yurt dışında üç mastır programını bıraktı. "Benim kariyer planım annemi sevmektir" diyerek Yozgat'a geri döndü. Çocukluğundan beri içinde bir maraz gibi büyüyen anlatmak iştahını teskin etmek için anlattı da anlattı.
