Kış Uykusu

Elif Eda Karagöz 04 Temmuz 2014, Cuma

Kış Uykusu evvela diyalog ağırlıklı olmasıyla dikkatleri üzerine çekti. Sanki sınıfın en arkasında hiç çıtı çıkmadan oturan ama varlığı da hep hissedilen o çocuk nihayet bir konuda ağzını açıverişti de bu sefer tüm sınıf sessizliğe gömülmüş, hayretle çocuğun ağzından dökülenleri topluyordu.

Emekli bir tiyatrocu olan Aydın, oyunculuğu bıraktıktan sonra Kapadokya'ya babasından yadigâr kalan butik oteli işletmek için geri döner. Bu gözlerden uzak otelde kazandığı gündelikleri ile, kâh yerel bir gazeteye köşe yazıları yazarak kâh her zaman niyetlendiği ancak bir türlü başlayamadığı tiyatro tarihi kitabını yazmayı düşünerek günlerini geçirir. Tüm bu süreçte hayatında iki kadın vardır: Kendisine her anlamda uzak ve soğuk davranan genç karısı Nihal ve boşandıktan sonra yanlarına taşınan kız kardeşi Necla... Kışın bastırması ve artan kar yağışı bu küçük taşrada en çok Aydın'ın sinirlerine dokunur ve onu uzaklara gitmeye teşvik eder...
Nuri Bilge Ceylan'ın Cannes'da büyük ödül Altın Palmiye'ye layık görülen son filmi Kış Uykusu'nun başrolünde Haluk Bilginer yer alırken kadroda kendisine Demet Akbağ, Melisa Sözen, Ayberk Pekcan, Serhat Kılıç, Tamer Levent, Nejat İşler ve Nadir Sarıbacak eşlik ediyor.
Filmde, Nihal'in Aydın'a çıkıştığı şu sahne unutulmayacaklar arasında:
"Aslında iyi öğrenim görmüş, dürüst, adil bir insansın. Ancak yeri geldiğinde bu erdemlerinle insanları boğan, küçük düşüren, aşağılayan bir hava taşıyorsun."
Aydın karakterinin şu cümlesi ise ne çok şey anlatıyor:
"Ben basit bir adamım ve korkarım öyle de kalmak istiyorum."

Benzer Haberler

İnsanoğlunun varoluşu üzerine aynı hikayenin farklı iki tonu: Inside Llewyn Davis ve Chinatown.

‘Düşman’ ve ‘öteki’ imgeleri Amerikan sinemasının değişmez bir içeriği olarak bugün de var olmaya devam ediyor.

1927 yapımı Gündoğumu’nun öldürmeye teşebbüs edeni erkek ama o aslında iyi biri; öldürmeye teşvik edeni haz peşinde koşan kadın ve o çok kötü biri; ölümden döneni, katilini affedeni, evliliği yoluna koyanı kadın ve evet o da iyi biri ama başkahramanımız değil. 1920’lerde bunu anlamak kolay da 2010’ları devirmeye yaklaştığımız zamanlarda neden hikâyelerinin başrolünü üstlenen kadın karakterler parmakla sayılacak kadar az, merak konusu.