Mustafa elma ağacının altına varmış. Uzanabildiği dalların hiçbirinde elma kalmamış. Ekmeğin hepsini yediğinden babasının yanına eli boş varmaya yüzü yokmuş. Başlamış elma ağacına tırmanmaya. Sanki arşa kadar yükseliyormuş elma ağacı. Tırmanmış, tırmanmış, tırmanmış... Ne kadar tırmansa da elma bulamamış.

Dünyanın hiçbir yerinde kedi ile insan arasında Türkiye'deki, hele İstanbul'daki gibi bir yakınlık yoktur.

Gökhan Duman​ Diaspora Türk Proje Kurucusu Göçmen Göçmenlik biraz da "ayrı düşmek" değil midir? Ait olduğun topraklardan, doğduğun şehirden, sokağında koşturup durduğun mahalleden, çocukluğundan, arkadaşlarından, durup durup hayalini kurduğun o tılsımlı günlerden ayrı düşmektir belki de... Hepsi yetmezmiş gibi içerisinde eğreti durduğun şu "yeni yaşantı"nın da gerçek bir parçası değilsindir....

Oraya giden değişir, büyülenir çünkü. Orası bir kutsal mekan, bir tapınma yeri imajı vermektedir.

İyiler Ölmez ’e konu olan beş iyi insan, Hacı Kadir’in ve dörtler makamının hikâyelerinden yola çıkarak sahici (organik) meselesine bir kapı aralayalım.

Bir gün eşimle bir aktara girdik ve kekik almak istediğimizi söyledik. Genç satıcı, kekik kutusunun başına geçti ve “Ne kadar lazımdı teyze” dedi.

Ayşe Şahinboy Doğan Kulis Tiyatrı Dergisi Yayın Yönetmeni Sahne Sahne, sonsuz bir anlatım gücünü ifade eder benim için. İster dekor olsun, ister bomboş, tek bir kişiyle yahut kalabalıklarla insanın derdini anlatabileceği geniş bir alan ve sadece size ayrılmış bir köşedir sahne. Orası tamamen sizindir. İnsanların sizden bir şeyler dinlemeye, sizi izlemeye geldiği yer. Bu, bana göre...

İyi günler efendim! Doktor Lacivert’te bu ay; geleceğin süper besini “hamam böceği sütü” ve deliklerden korkanların hastalığı “tripofobi” var.

Fransa Milli Takımı göçmenlerin çocuklarıyla Dünya Kupası’nı kazanırken, Almanlar başarısızlıklarını bir göçmen çocuğunun sırtına yükledi. Oysa o çocuk bir önceki Dünya Kupası’nda Almanya şampiyon olurken en başarılı futbolu oynamıştı ve o zaman da göçmen çocuğuydu.

Dünyada hâkim olan sloganlar kırılganlığı, gereksiz ve köhne, ham ve hastalıklı, sağlamlıktan ve anlamdan yoksun bir şey olarak görüyor.

Türkiye’nin millî bir şuurla yeniden dirildiği şu günlerde Bahaeddin Özkişi ve onun gibi yazarları yeniden okumanın, bilhassa genç nesle okutmanın büyük faydası olacak.

Gelecekte olacakları bilme dürtü ve merakı insanoğlunu kahinlere, müneccimlere yöneltti. Bu yolda kimi zaman da rüyalar yol gösterici oldu. Bazen sıra dışı şahsiyetlerin gördüğü rüyalar büyük fetihlerin, çağ değiştiren olayların göstergesi sayıldı.

Dünyayı değiştirecek gücün asırlar önce olduğu gibi Doğu’dan filizleneceğine ve Batı’nın koyduğu tüm bu “sosyal kölelik” kurallarını yıkacağına inancım tam.

Modern küresel güçlerin zihnimizi, düşünme şeklimizi ve davranışlarımızı bile belirlediği günler içindeyiz. İlişki biçimlerimiz değişti, değişiyor. Düşüncelerimizi belirlemek isteyen küresel güçler bütün mümkün gelecek tahayyüllerini koskoca kara bulutlarla örmüş durumdalar. Tüm dünyayı ilgilendiren meseleler arasında kültürel alandaki zihin belirleme projesi çoğunluk güme gitse de, gelecekte bizi...