HİKÂYE ANLATICISI, VOKALİST Nasıl başladınız bu işlere? Kırılma noktanız, sizi motive eden şey neydi? Dedem tasavvuf musikisi üzerine çalışan, besteler yapan, evde gazeller okuyan bir müezzindi. Üsküdar'da kuzenlerimle sokakta oyun oynarken hangi cami minaresinden çıkan ezanı dedemin okuduğunu bulmaya çalışırdık. Yukarıda, evde, dedemin çalışmalarını kaydettiği bir teybi ve kasetleri vardı. Böyle...

Futbol sevgisi, takım tutma, ilk maç heyecanı hepsi babadan ya da anneden çocuğa geçen duygular... Futbola olan yatkınlık belki de genetiktir. Dünyanın birçok önemli futbolcusunun babası, dedesi hatta annesinin bile futbolcu olmaları bence tesadüf değil. Gelin aile boyu futbolcularla ilgili keyifli bir gezintiye çıkalım...

Pazarlama tekniği bir dönem siyahlara karşı kullanılandan farklı değil: “Bize benze, kuralları kabul et, batı eksenli sisteme boyun eğ. Yoksa seni yok ederim.”

Hepimiz perdenin bizim tarafına bakıyoruz. Mevlana’nın dediği gibi Deniz bizim için ölüm gibi görünür ama balıklar için bahçedir. Biz bahçemize bakalım.

O kadar birbirine girdi ki her şey, bize Mevlâna’nın “fil hikâyesi”ni ya da Eflatun’un “mağara” hikâyesini modern literatürle izah edecek seslere ulaşmak zor…

Senaryonun önemine ve sağlam olmasına vurgu yapan Duk, film çekmenin bir ev inşa etmek ve bir makine tamir etmek ile aynı şey olduğunu söylüyor.

Sadece popüler müziğe değil, onun içkin olduğu üretim sistemine ve nostaljiye de ev sahipliği yapan popüler kültürdeki büyük dönüşüm, kuşkusuz geleceğin müziğiyle birlikte onu kendine yardımcı seçen nostaljinin niteliğini de derinden etkileyecektir.

Benim açımdan “Balkan” kelimesi bir değil iki görsel ile ilişkili. Birincisi bir vagon; her tarafı kapalı bir vagon... Diğeri ise Ömer Seyfettin fotoğrafı!

20’nci yüzyılda üretilen ve son yıllarda İslam coğrafyasında oldukça olumsuz etkilere yol açan Selefilik zorlama bir kavramdır. Selef, tarihi bir süreci ve dilimi ifade eder ve yerine başkası ikame edilemez. Buradan bir fırka ve “izm” türetmek mümkün değildir. Türediğinde bidat vasfı kazanır.

Kendini tanıyan insan en güçlü insandır çünkü aradığını bulmuş, gayesine ermiş, arzularını yönetebilmiş, saadete nail olmuştur. Böyle bir insan gerçek hükümdar, İbn Sina’nın ifadesiyle “yeryüzünün sultanı”, sufilerin ifadesiyle ise “hakiki insan”dır.

“Şehir ışıklarından uzak bölgelerde büyümek, karanlık gökyüzünü tecrübe etmenin bu kadar ulaşılabilir olması bu tutkuyu küçüklükten itibaren aşılayan etkenlerdi.”

Kapsül oteller, tek odalı evler, tek kişilik mini masalar, mini öğünler, kullan-at hayat stilleri, bir de üstüne yalnızlığı teşvik eden teknolojik gelişmeler derken geleneksel aile yapısı neredeyse naftalin kokmaya başladı.

Aile hayatımıza akıllı telefonun girmesi, Osmanlı Devletinin yok olmasından daha kalıcı, daha sarsıcı, daha yıkıcı veya daha yapıcı, ama her durumda daha etkili bir olaydır.

Modern yaklaşımlar, destanların abartılı anlatımlarının ve “basit” dillerinin ötesinde saklanan hakikati izhar ederek, insanın yeryüzündeki serüveninin zamanı ve mekânı aşan boyutlarını bize gösterdi. Destanlarda anlatılan her birimizin bireysel ve müşterek kaderidir.