Dedikoduculara, iftiracılara, yalan yanlış haberler yayarak insanları birbirine düşürmeye çalışanlara “bozguncu” demek kamusun zenginliğine ihanettir. Bu hallerin tasnifi başka başkadır. Her kelime yerli yerinde söylenmelidir.

Bugüne kadar aradığımız bir parça huzur değil mi?

Delikanlılık yıllarında takındığı asabi tavır, Hasan’a özgürlüğün kapılarını aralamış.

Sosyal medya profillerimizdeki fotoğraflarımızı biriktirerek evlerde sakladığımız albümleri azalttık.

Bu millet Sevr Mağarası’ndan Mehmet Akif Ersoy’a gelene kadar kılavuz kelimesinin ne olduğunu çok iyi biliyor: KORKMA!

Stendhal sendromu tıp tarafından kabul edilmiş bir sendrom.

Heysem’e göre ışık aslında gözden değil nesneden gelmekteydi.

Belge, Step ve Bozkır kitabıyla zaten “çaptan” düşmüş bir “eleştirmen”di benim için.

Köroğlu, mazluma dost zalime düşmandır.

İbnülemin, dönemi için sadece bir şahit değil, aynı zamanda bir kültür aktörüdür.

Kırık dökük, darmaduman bir hayat yaşıyorduk.

Akşam namazından sonra dedemin rehberliğinde misafir odasında toplanan köy büyükleri, Peygamber Efendimizin hayatını anlatan kitaplar okurlardı. Kapıya yakın yerlerde yan yana dizilir ve heyecanla onları dinlerdik.

Süleyman Askerî, Batı Trakya Türk Cumhuriyeti için milli marş dahi yazdı.

Başkalarının bizim doğru olduğuna inanmamızı istediği şeylere değil, anlayarak araştırarak öğrendiklerimize yöneleceğiz. İlme, bilgiye açıyor dünyamızı güngör. Slogana, ideolojiye kapatıyor.