ROMEO ODASINDA 3D YAZICIYLA SİPERLİK VE MASKE ÜRETEN 14'LÜK DELİKANLI Paris'te yaşayan 14 yaşındaki ortaokul öğrencisi Romeo yaşıtları gibi odasına kapanmış ancak bilgisayar oyunu ve filmlerle vakit geçirmek yerine kendisine çok daha yapıcı ve gerekli bir meşgale bulmuş. Sıhhi maske yokluğunda evlerinin yanındaki hastanenin acil olarak koruyucu maske talep ettiğini öğrenen genç bu malzemelerin kolay...

Dünyanın en sıra dışı evlerine yaptığımız bu seyahat modern mimarinin geleneksel mimari ile birleştiğinde neler yapabileceğini de gösteriyor. En sıra dışı evleri görmeye hazır mısınız?

Ev, kişinin yaşam tarzı üzerinden kurguladığı sosyal statüsünün somut bir biçimde görünür olduğu en temel mekânlardan biri. Bu nedenle ev, barınma, yuva, aile, mahrem gibi anlamların dışına taşıp, tüm bu anlamları dönüştürüp birer sosyal statü göstergesi hâline dönüşüyor.

Koronavirüs salgını nedeniyle yurt çapında tecride girdik ve adeta milletçe bir eve dönüş yaşadık; hemen hepimizin yegâne sığınağı evimiz, yuvamız oldu.

Artık evlerden çalışmaya başladık. Bu süreçte gördük ki aslında büyütülen ve karmaşık gibi görünen birçok iş evlerden yönetilebiliyor ve bazı iş kollarının her gün işe gitmesine bile gerek kalmıyor.

Modern mimari hızla gelişiyordu ama ne estetik ne de kullanışlı yapılar inşa etmek anlamına gelmekteydi. Modern kelimesi bizleri bir kez daha yanıltmıştı...

Salgın hastalığın getirdiği tecrit ve karantina, hastalığa karşı ön cephede çalışanları evlerinden uzakta, cephe gerisinde kalan çoğumuzu ise evlerimize kapanmış şekilde yuvamızla, evimizle ve onun bizim için ifade ettiği anlam ve bağlarla yüzleşmeye sevk etti.

Bazı çocuklar her zamankinden daha hareketli yahut daha içe kapanık olabiliyor. Bazı çocukların uykuları, bazılarınınsa yeme düzenleri değişebiliyor. Fakat ne kadar etkilenmiş olurlarsa olsunlar her çocuğun en temel ilacı oyun.

Eve hep dışarıya çıkmak için, dünyaya açılmak için dönen bizler, bir gün çıkmak değil kalmak için dönmek zorunda kaldık. Peki, evlerimize döndüğümüzde, o çok tekrarladığımız dizede olduğu gibi kendimize de dönebildik mi? Hiç sanmıyorum.

Bir evi yuva yapan, ocağında tüten muhabbettir. Güzellik, sıradan gerçekliği aşan yaşantılarda bize göz kırpar. Ruhun ebediyete kapı araladığı anlar, sevginin bizi güzelleştirmesine izin verdiğimiz anlardır. Bir evi yuva yapan, orada bulduğumuz güzelliktir.

Elinizin altındaki insan kitabını, âlem kitabını okuyun; âlemlerin, kalplerin, kendinizin kâşifi olun. Görün bakalım o zaman, ev nasıl ev oluyormuş.

Bir insanın doğumu evrenin var olması mesabesinde büyük bir mucize ve benzersiz hadisedir çünkü insan evrenin anlamı ve ruhudur.

“İçeri”de kaldık. Epeyce uzun bir zaman “içeri” kapandık. Ama şunu da anladık; dışarısı olmadan, dışarıyı yaşamadan, dışarıdan koşa koşa dönmeden, “içerisi” olamıyormuş…

Ev sadece hayatın devamı için gereken fonksiyonların ifası için bir mahal değildir, aynı zamanda deruni ve ruhi bir muhabbetin yaşandığı bir mekândır.