“Ne onunla ne onsuz…” Modern tıpla olan ilişkimizi belki de en iyi tanımlayan cümle bu… Modern tıbbın çaresiz kaldığı alanlarla ilgili tartışmalar günden güne büyüyerek devam ederken diğer yandan bilimsel araştırmalara olan güven bizi yine modern tıbba bağlı kılıyor. Peki, biz bu ikilemin neresinde duruyoruz? Yükselen güvensizlikler çağında modern tıbba ne kadar güveniyor, alternatif tıptan neler bekliyoruz?...

Kadın, erkek, anne yahut baba olmaktan öte, önce insan olmak, ne istediğini, neden istediğini bilmek, güçlü ama tahammül gösterebilecek kadar olgun olabilmek ve sahip olduğu zenginliğin farkında olabilmek çok daha değerlidir.

Osmanlı Devleti tıp ve eczacılık dâhil eğitimde bir siyaset gütmekteydi. Dönemin idarecileri muhtemelen, devrin sorunlarını çözecek ve dokuya en uygun olan eğitim modelini tespit etmek için farklı okul tiplerini denemişlerdi.

Modern tıbbın insanlara zarar verdiği düşüncesinin son yüzyılda yaygınlaşmasıyla “alternatif ve tamamlayıcı tıp” tabirleriyle zararlı olmadığı iddia edilen yeni bir tıp anlayışı dillere dolanmaya başladı.

Ulrich Beck’in ‘risk toplumu’ tanımı, hâl-i pürmelalimizi en iyi anlatan bilimsel terim. Bizler bir ‘risk toplumu’nun içinde doğduk, 20’nci yüzyıl bizi risklerle dolu bir gelecek tahayyülüyle büyüttü. İzlediğimiz filmler, televizyon programları, diziler, şovların hepsinde bir distopya kurgusuna ve gelecekle ilgili karamsar tablolara rastladık.

Çağlar boyunca elde edilen tıp birikimini derleyip toparlayarak, buna kendi icat ve deneylerini katarak yeni bir tıp felsefesi ortaya koyan İbn Sina’nın ışığı tıp ilmine günümüze dek fener oldu.

Dünyada tamamlayıcı tıbbın yükselişinin, geleneksel tıbba yönelişin bir sebebi var: Artık modern tıp ihtiyaçlara karşılık vermemeye başladı

Tıp hakkında güncel tartışmalar büyük sermayeli ilaç firmalarıyla, çok uluslu biyoteknoloji şirketleriyle, sağlık politikalarıyla, sermaye sahipleriyle, komplolarla ve komplo teorileriyle ilişkili. Hekim ve hasta bu tartışmaların ancak nesnesi konumunda… Hatta modern tıp bile.

Modern tıbbı eleştiren, itiraz eden, karşı çıkan, ona alternatifler öne süren hareket ve topluluklar ile eleştiri nedenleri o kadar çeşitli ki her birine yer vermek bir derginin boyutlarını fazlasıyla aşar. Yine de bu bolluk içinde modern tıbba yöneltilen eleştirilerden belli başlılarına değinelim istedik.

Birçok hastalığın ve salgınların ortadan kalkmasında en güçlü bağışıklama ve halk sağlığı yöntemi olan aşıların katkısı yadsınamaz. Buna rağmen aşı karşıtlığı ve beraberinde aşılar hakkında yanlış bilgiler, ithamlar yayılma eğiliminde. İşte aşı gerçeği ve aşı karşıtlarının savunduğu yanlışlar.

Anlam meselesi, tıbbın temel rükünlerinden birisi olarak kabul görmüyor, bu da tıbbı insansızlaştırıyor. Bu insansızlaştırıcı ethos, hastane ve kliniklerde, mustarip kişinin yalnızca bir müşteri veya bir tüketici olarak algılanmasına yol açıyor.

Modern tıbba ‘muhalefet’ ve ‘kayıt dışı tıp’ insanları sürekli kuşkucu kılıyor; modern tıbbın iddialarına karşılık geleneklere dönme arzusu güçleniyor. Bu tavır doğru mudur, değil midir, ayrı bir mesele! Asıl sorunlardan biri modern tıbbın “dinî” gerekçeler üzerinden eleştirilmesidir.

İnsanlar sadece amansız bir hastalığa yakalandıklarında “Aman Sağlığım!” diyorlar. Bence bunu sağlıklıyken demek gerekir.

Güzelin, güzelliğin peşinde olmak Hz. Muhammed’in peşinde olmaktır. O’nun gibi güzel olmak, güzel anlamak ve güzel davranmaktır.